طلوع - شعر

مسعود کیمیایی از اون دست ادمهاییست که نمی تونی دوستش داشته باشی ! باید عاشقش شی !
شعر زیر از کتاب زخم عقل - مجموعه اشعار مسعود کیمیایی انتخاب شده .

ابری در خونم می ریزد
روز ابری
در سینه ام می بارد
ومردمی در چاهی سر میکنند
تا شاید
طلوعی تازه باشد .
به ایام دانسته ایم
جای هر گلوله بر سقف شب
این همه ستاره شد
سهم من
نیلوفر سرخی
که از خونم روییده بود
به خنجرها
پیچیده بود .
در احوال بیداری
شب بود و ...
بوی شب بو .
تا ابد شب بود .
چه کسی در این کشتار
نبض مرا نصیحت می کرد؟
عمر نیمه تمام من
در ان کشتار
بی صاحب بود .
زمانی که شکنجه
نمایشی در شبکه های رقص و اواز می شود
چاره ای نیست که صدای شما را
از دور ...
با طراوتی پریشان
بر نبضم ببندم .
رویا
ابری بر دریاچه ی صورت شما بود .
ابر
رویای باریده در چشم شما بود .
امروز
خورشید که در پیراهن کشتار
زندانی است .
عمر ما
به وسعت روزهای افتابی است .
( منم اجازه میخوام تا این شعر زیبا رو به همه ی شهدای عزیزمون خصوصا شهید سهراب اعرابی تقدیم کنم .)