صلح و دموکراسی از نگاه شیرین عبادی

صلح درجامعه بر دو پایه است . اول ،سکوت و ارامش . در جامعه ای که در ان صلح برقرار است سکوت بر جامعه حاکم است . اما هر سکوتی به معنای وجود ارامش در جامعه نیست .

در جوامع دیکتاتوری اگر سکوتی هم باشه اون سکوت ، سکوت گورستانه . هر سکوتی به معنای ارامش نیست .سکوت میتواند به معنای خفقان هم باشد. بنابر این سکوتی که به معنای ارامش درجامعه باشد در لوای دموکراسی امکان پذیر است وهمچنین پایه ی دیگر صلح در عدالت اجتماعی است .

عدالت اجتماعی یعنی اینکه فاصله یبین اغنیا و فقرا نباید زیاد باشد ،منابع ملی باید صرف بهبود وضعیت مردم شود نه صرف خرید اسلحه و هزینه های نظامی ویابه جیب عده ای نور چشمی برود . مردم اگر رفاه و دموکراسی داشته باشند درجامعه مطمئنا صلح و ارامش بر قرار خواهد بود.

ما وقتی صحبت از دموکراسی میکنیم ، دموکراسی چندین مؤلفه دارد که مهمترین انها برابری انسانهاست.دموکراسی در تعریف کلاسیک خود به معنی حکومت اکثریت است ، اما فراموش نکنیم بسیاری از دیکتاتوری ها با دموکراسی به قدرت رسیدند مثل هیتلر .بنابراین دولتها تنها مشروعیت خود را از رأی و اراء مردم نمی گیرند ،هیچ اکثرت به قدرت رسیده ای حق ندارد به بهانه ی فرهنگ یا مذهب نیمی از جمعیت اجتماع یعنی زنان را از حقوق خودشون محروم کند . هیچ اکثریت به قدرت رسید ای حق ندارد جلوی ازادی بیان که در انتخابات هم شکست خورده بگیرد.بنابراین تکرار میکنم که پیروزی در انتخابات به معنای دموکراتیک بودن حکومت نیست.

دموکراسی باید از خود مردم اغاز بشود وبه خود مردم هم ختم بشود یعنی مردم باید حاکم بر سرنوشت خود باشند وضمنآ مردم مردم بایستی ناظر و مجری این دو اصل هم باشند .دموکراسی به این معنا نیست که ما یکروز رأی بدهیموچهار یا پنج سال برویم بخوابیم وفکر کنیم نمایدگان ما هرروز کارهای خود را انجام میدهند. دموکراسی مانند یک گل است ،یک گل احتیاج به مراقبت دائم دارد . شما اگر یک گلدان داشته باشید باید هر روز به مقدار معین به ان اب بدهیدتا پژمرده نشود ، شما نمیتوتنید یک روز یک سطل اب به پای ان بریزید و بگویید به اندازه ی یک ماه ابش دادم و دیگر کاری به ان ندارم .

بسیاری از جوامع هستند که در مقاطعی به دموکراسی رسیدنداما چون از ان مراقبت نکردند ان را از دست دادند بنابراین همه چیز از مردم شروع میشود وباز به مردم ختم میشود .

دموکراسی فقط برنده شدن در یک انتخابات ازاد نیست، فراموش نکنیم هیتلر هم با دموکراسی به قدرت رسید .

اما اگر در جامعه ای مردم حق انتخاب نداشته باشند یا انتخابشان محدود باشد، به عنوان مثال من یاداور میشوم در کشوری مثل سوریه حکومت انها ریاست جمهوری است اما حتی ریاست جمهوری را هم موروثی کرده اند ویا اینکه در انتخاباتی که در عراق در زمان صدام حسین اتفاق افتاد ، دوسال قبل از سقوط صدام حسین ، حزب بعث 99درصد اراء را بدیت اورد و اینها واقعا انتخابات ازاد نیست وبهایی به انها نمیشود داد.

صحبت من اینست که حتی اگر در یک انتخابات ازاد و بدون تقلب هم کسی پیروز بشود باز کافی نیست برای اینکه بگوییم ان کشور دموکراتیک است . بلکه دموکراسی یعنی پیروزی در انتخابات و احترام به ضوابط حقوق بشر .

اهمیت برگذاری نشست هایی چون کمیسیون مقام زن در سازمان ملل اینست که مردم ظلم به زن و تبعیض در حق زنان را فراموش نمی کنند و هر سال وجدان بشری یک تکان خواهد خورد حتی اگر این تکانها نتیجه ی فوتی و فوری نداشته باشند اما وقتی که ما از ظلم به زن و تبعیض علیه زنان در سرتاسر جهان صحبت نکنیم واین موضوع را فراموش کنیم در این صورت وجدان بشری وجدان بشری از کنار چنین تبعیض چشمگیری خواهد گذشت.

شیرین عبادی – برنده ی جایزه ی نوبل صلح