عاشورا،شهر خون

واقعه ی عاشورا دو روی یک سکه بود .یک روی سیاه و یک روی سفید . روی سیاه این واقعه در حقیقت همان سیاهی ظلمت یزدیان بود که از تاریکی جهل انان سرچشمه می گرفت وامروز از ان تنها به عنوان وسیلیه ای برای به گریه انداختن مردم استفاده می شود حال انکه از این دست وقایع در طول تاریخ کم نبوده و نیست .
اما حقیقت عاشورا چیزی جز روی سفید و زیبای ان نیست ، رویی که سبب جاودانه شدن واقعه ی عاشورا شده است و ان را به واقعه ای بیبدیل در تاریخ بدل ساخته است ، وان چیزی جز ایستادگی ،ایثار و پایداری در هدف و ایمانشان نبود . ایمانی که سبب میشود اهل بیت (ع) و یاران امام حتی از مرگ در راه ازادی از قید ظلم و جور حاکمان زمان نیز نهراسند . واین یعنی همان حقیقت اسلام .
اما سخن اخر من باکسانی است که می پندارند بری از هر گناه و نقص و مجاز به هر عملی هستند :
در این سالهایی که گذشت هر عمل سفاکانه ای که خواستید کردید وما هیچ نگفتیم . تمام مطالباتمان یک رای بود که ان را از ما دزدیدید .
تا خواستیم رایمان راپس بگیریم ما را فتنه گر خواندید . مگر سرنوشت فرعونیان را نخواندید که حال از ستم به مردم نمی هراسید ؟
با کدام منطق خود را قران ناطق میخوانید که حتی از خشم خداهم نمی ترسید و انزجار و نفرت مردم را هم بر می انگیزید ؟ حال کارتان به جایی رسیده که در ماه حرام اتش به روی مردم میگشایید وما را حرمت شکن عاشورای حسین میخوانید؟

پینوشت : از همه ی دوستالنی که من را لینک کردند بسیار سپاسگذارم ، تا اول بهمن که دوباره بر گردم فعلا خدا حافظ .