سی و یک سالگی انقلاب

سی و یک سال از سالروز انقلاب میگذرد. سی و یک سال پیش در چنین روزهایی مردم ایران برای بدست اوردن استقلال و ازادی و برابری بپا خواستند .
اما امروز پس از سی و یک سال فرزندان ان انقلاب و حتی خود ان انقلابیون تنها برای اندکی ازادی در زندانها شکنجه میشوند یا در خیابان ها کشته می شوند .
سی یک سال پیش و در حالی که کشور پتانسیل بالایی برای رسیدن به یک جامعه ی دمکراتیک را داشت ،افراطیون با انجام اعدامهای دسته جمعی ، ایجاد فضای یکسویه و سرکوب گروههای اپوزوسیون ، انقلاب مردمی ایران را بدل به یک دیکتاتوری ساختند، ایران را 70سال به عقب وپیش از دوران مشروطه بردند و نتیجه ی ان فضای کنونی کشور است .
امروز و پس از سی و یک سال بار دیگر فضای جامعه ی ما ملتهب و دست خوش بازی های سیاسی شده ، حقیقت اینست که ما پس از سی سال نه به ازادی و نه به استقلال نه به جمهوری ونه حتی به اسلام رسیده ایم .
جامعه ی کنونی ما توان مجدد برای یک انقلاب را ندارد اما اصلاح قانون اساسی و بهره گیری از تجربه ی این سی سال راه را برای رسیدن به یک فضای ازاد و دمکراتیک خواهد داشت و این تنها با بالا رفتن سطح اگاهی و سواد جمعی جامعه و ایجاد فضای باز گفتگو و انتقاد امکان پذیر است .
ایدون باد .